| 7. | Saakje Schuurman is geboren op 17 feb 1908 in Ureterp (dochter van Wietze Bockes Schuurman en Afke Migchels); is gestorven op 30 jan 1984 in Klazienaveen. Andere gebeurtenissen:
- Verblijfplaats: Adres:
Hoofdstraat 68
Emmen
- Recordnummer: 2306
- Geboorte registratie: 19 feb 1908
- Toegevoegd: 26 jul 2005
Aantekeningen:
* 1934-heden bakker Ten Napel
Hoofdstraat 37
hernummerd Hoofdstraat 68
hernummerd Hoofdstraat 77
De Emmer Courant van november 1934: "De heer E.ten Napel opent een nieuwe bakkerij in het vroeger door den heer J.Nijemanting bewoonde pand aan de Hoofdstraat. Door den heer J.van Ess werd het pand verbouwd tot een moderne winkel, die er zoowel van binnen als van buiten aantrekkelijk uitziet. De reputatie die den heer Ten Napel in Klazienaveen en omgeving geniet, is een waarborg dat ook zijn klanten in Emmen niet te klagen zullen hebben."
De bakkerij werd oorspronkelijk gesticht door Evert ten Napel, die als boerenzoon uit Vollenhove op 25-jarige leeftijd in 1906 zijn eerste zaak vestigde in Klazienaveen. Evert had twee zonen Hendrik (Hennie) en Cornelis (Cor). Toen deze de volwassen leeftijd naderden besloot hun vader dat beiden de leiding over een eigen zaak moesten krijgen en in 1934 werd het pand in Emmen gehuurd, waar Cor de scepter ging zwaaien. Cor trouwde in 1938 met Saakje Schuurman (een zuster van Bockelina Schuurman wier winkel aan de Noorderstraat elders in deze site is beschreven onder "Radio Stuulen").
Oprichter Evert was inmiddels druk als gemeenteraadslid en wethouder van de gemeente Emmen en werd vooral in Klazienaveen een bekende persoonlijkheid naar wie ook een straat en een flatgebouw is genoemd.
Cor en Saakje kregen tussen 1939 en 1948 drie zonen en twee dochters. Hierbij mag nog wel vermeld worden dat de drie zonen in drie verschillende jaren maar wel alledrie op 5 november zijn geboren; een curiositeit die ooit door de redactie van de Emmer Courant de moeite van een artikeltje waard werd gevonden. De kinderen zijn later alle vijf regelmatig in de winkel en in de bakkerij te vinden geweest omdat het in de vijftiger en zestiger jaren zeer gebruikelijk was dat het hele gezin van een middenstander meewerkte.
Bestellingen werden op de fiets tot in bijvoorbeeld Emmerschans en Zuidbarge gratis bezorgd. Het gebeurde regelmatig dat later de houten gebaksdoos weer moest worden opgehaald en nog weer later de rekening gepresenteerd. Dat een klant vroeg om een week later nog eens te komen omdat de gebaksdoos nog niet leeg was, was een uitzondering; maar dat de rekening twee of meer keren moest worden gepresenteerd was minder uitzonderlijk.......
Ondanks het feit dat alle drie de zonen de eerste beginselen van het bakkersvak werd bijgebracht, heeft toch uiteindelijk geen van deze drie Cor opgevolgd. De uitspraak van vader tot oudste zoon: "je mag alles worden als je maar geen bakker wordt" leidde er ondermeer toe dat hij ze allen de kans gaf om te gaan studeren.
Wel bleef er altijd familie in de zaak. Toen Cor het op zeker moment wat kalmer aan wilde gaan doen heeft eerst Evert, de oudste zoon van Hennie, een paar jaren in de zaak gewerkt om te kijken of hij er voor voelde deze over te nemen. Deze bleek echter allergisch voor bloem te zijn, de reden waarom Nederland hem nu kent als sportjournalist. Later is Cor zijn jongste zoon Henk enige jaren bakker geweest. Ook hij ambieerde uiteindelijk een ander beroep.
Juist toen het erop ging lijken dat er geen Ten Napel als opvolger beschikbaar was, kwam Hennie’s oudste dochter Anneke uit Madeira terug naar Nederland met de Portugese bakker Ivo de Sousa. Vrij snel daarna, rond 1966, namen Ivo en Anneke de zaak van Cor over en zij waren het die daarna vele jaren de zaak leidden.
In Klazienaveen had Hennie’s jongste zoon Jan de zaak ondertussen van zijn vader overgenomen en deze Ten Napel had wel twee zonen, Henk en Gertjan, die uit het goede bakkershout bleken gesneden. Beiden gingen vanzelfsprekend in de zaak.
De geschiedenis van 1934 herhaalde zich. Er waren weer meerdere bakkers Ten Napel, dus er moesten meerdere zaken komen. Eerst openden vader en zonen een tweede zaak in Nieuw Amsterdam. Toen enige tijd later Ivo en Anneke die, evenals destijds Cor, geen opvolgers hadden, besloten dat het tijd werd om de zaak aan anderen over te dragen, werd ook het bedrijf in Emmen door Jan en zijn zonen overgenomen. Dit betekende dat er na ruim 70 jaren nog steeds Ten Napels aan het hoofd van de gelijknamige bakkerij staan.
De Souza liet in 2001/2002 de luifel, welke als gevolg van "het luifelplan" was aangebracht, weer wegnemen waardoor de karakteristieke gevel weer beter uitkomt.
In de laatst bekende situatie zijn aan weerszijden van de centrale dakkapel twee dakramen zichtbaar.
|
Taal
